اندر مصائب چمدان بستن در مهاجرت تحصیلی به استرالیا

درست شنیدم؟ از یکی از دانشگاه‌های معتبر در خارج از کشور پذیرش گرفته‌اید و بورسیه تحصیلی خوبی هم دارید و حالا هرجا راه می‌روید (اتاق خواب، پذیرایی، کوچه، خیابان، بقالی سر کوچه و …) خود را در خیابان‌های استرالیا، کانادا (یا هر جا که پذیرش گرفتید) تصور می‌کنید؟‌تبریک می‌گویم! اما ببینم به بار و بندیلتان هم فکر کرده‌اید؟ اصلا می‌دانید که به عنوان دانشجو چه چیزی را باید با خودتان ببرید که برای تحصیل در استرالیا به دردتان بخورد؟‌ (ما فرض می‌کنیم قرار است در استرالیا درس بخوانید 😀 ).

امیدوارم آن چمدان بزرگ را با پالتوهای زمستانی و پلیورهای  گرم پر نکرده باشید! بله! قصد شما مهاجرت تحصیلی به استرالیا ست! قرار است به نیمکره‌ی جنوبی سفر کنید، جایی که از گرما اخیرا آتش گرفته و …سرزمین کانگروهای بازیگوش است. البته کانگرو کاری به کار وسایل عزیز شما ندارد. از کانگرو که بگذریم واقعا نباید با خودتان لباس گرم ببرید! اگر هم می‌برید، نه در آن حدی که گمرک و محدودیت بار یقه‌ی شما را در فرودگاه ول نکند!

اولین توصیه‌ی ما به شما این است که اگر کسی را در استرالیا دارید، حتما از او بپرسید که باید چه چیزهایی با خودتان بیاورید ( که قطعا خودتان پیشاپیش چنین کاری را انجام داده‌اید). اما روی صحبت ما با کسانی است که کسی را در استرالیا ندارند و با حسرت به پالتوهای زمستانی خود نگاه می‌کنند و می‌خواهند هرچه که دارند و ندارند را در کارتن‌ها و چمدان بگذارند و با خود ببرند.

چرا و چگونه از برخی وسایل محبوبمان در مهاجرت تحصیلی دل بکنیم؟‌

البته ما در جایگاهی نیستیم که بتوانیم در مورد سلیقه‌ی شما نظر بدهیم. اما بهتر است آن شیشه‌ی عطر و سری کتاب‌های هری‌پاتر و هفت ماگ گلگلی محبوبتان را کنار بگذارید و کمی دقیق‌تر فکر کنید. شما باید چیزهایی را با خود ببرید که امکان خرید آن‌ها در کشور جدید وجود نداشته باشد. البته اگر برای  استرالیا اقدام نکرده‌اید و قصدتان کانادا هست، بهتر است لباس‌های تابستانی را از داخل چمدان بردارید و همان پالتوهای رنگارنگتان را در چمدان جای دهید.

قبل از هر چیز باید به این فکر کنید که با توجه به هزینه‌های بسته‌بندی، گمرک، کرایه ماشین و انتقال آن به خوابگاه یا خانه‌ی جدید، چه کار کنید که همه چیز مقرون به صرفه پیش برود. چون شما به هرحال دانشجو هستید و اگر حتی مرفح بی‌درد هم باشید (که دانشجو مطمئنا در این مرحله از زندگی قرار ندارد)، باید به فکر هزینه‌هایتان باشید!

احتمالا از خودتان بپرسید که: «اگر قرار نیست دستگاه چای ساز، سری کتاب‌های  هری‌پاتر یا ماگ‌های موردعلاقه‌ام را با خود نبرم، پس برای مهاجرت تحصیلی به استرالیا، چه چیزی ببرم؟‌»

بسیار خوب، شما قرار نیست از آن طرف بوم بیفتید! پس اگر دوست و آشنایی از استرالیا به شما می‌گوید (اینجا همه چیز هست) حرفش را نشنیده بگیرید! بله. در استرالیا همه چیز هست و شما هم قرار نیست یک کارتن نودل یا کنسرو لوبیا با خودتان ببرید. ولی نباید تازه آنجا به فکر خرید کیف و کفش و لوازم ضروری که چند برابر قیمت ایران است، بیفتید. بالاخره شما ریال ایرانی را به دلار تبدیل می‌کنید و با خود می‌برید؛ پس حتما باید حواستان به قیمت‌ها باشد.

اما واقعا چه لوازمی با خود ببریم؟‌

• لباس، مثل دانشجوها بپوشید

شما دانشجو هستید! این را هرگز نباید فراموش کنید. پس آن صندل‌های جلوباز را کنار بگذارید، دامن‌های کوتاهتان را به کشو برگردانید و آقای محترم، خواهشا آن شلوارک‌های چسبان را هم فراموش کن! اینکه در این کشورها از نظر پوشش آزادی بیشتری دارید، دلیل بر این نیست که می‌توانید در محیط‌های آکادمیکی مثل دانشگاه هرآنچه که دلتان می‌خواهد بپوشیدJ البته قرار هم نیست که همیشه با کت و شلوار در دانشگاه بگردید. حد وسط را رعایت کنید.

• لوازم آرایشی بهداشتی

در این مورد باید دقت خیلی بیشتری به خرج دهید.  برای مثال، اگر قرار بود که من جهت تحصیل به استرالیا سفر کنم، حتما با خودم نرم‌کننده‌ی مخصوص موهایم را می‌بردم (تا چوب خشک نشوند). نرم‌کننده‌ای که در اینجا می‌توانم به راحتی و با قیمت سی‌وپنج هزار تومان بخرم، چرا در استرالیا با قیمت سی دلار (یا بیشتر) بخرم؟ اگر از شامپوی خاصی استفاده می‌کنید یا فقط یک نوع مسواک با لثه‌های شما سازگار است و برای کنترل جوش‌های صورتتان از صابون مخصوصی بهره می‌برید، پس آن‌ها را در سایز بزرگ یا تعداد بیشتر تهیه کنید و با خودتان ببرید.

• کفش‌ها ، قلب دوم

حالا می‌رسیم به کفش‌ها. بله، همه می‌دانند که پا قلب دوم است و شما که دانشجوی باهوشی هستید حتما این را می‌دانیدکه نباید بر اساس ست رنگی لباس‌هایتان کل کفش‌هایتان را با خود ببرید! مثلا خردلی پاشنه دار برای پالتوی خردلی –شتری رنگ و … . بهتر است کفشی را با خود ببرید که با آن‌ از همه راحت‌تر هستید و با پوشیدنش احساس کمردرد یا پادرد به شما دست نمی‌دهد. من بر اساس یک تجربه‌ی شخصی به شما می‌گویم که بهتر است کفشی را انتخاب کنید که مختص پیاده روی باشد.  چون وقتی برای سفر کوتاهی به استانبول رفتم و آن کفش‌های پاشنه دارم را پوشیدم، روی سنگ‌فرش‌ها تقریبا روزی چهار بار زمین می‌خوردمK

• لوازم الکترونیکی

بسیار خوب، قطعا لپ‌‌تاپ و تلفن همراه جزو موارد ضروری جهت مهاجرت تحصیلی هستند و به عنوان دانشجو به چنین مواردی نیاز دارید. اما خواهش می‌کنم آن پلی استیشن را کنار بگذارید! شما می‌خواهید یک زندگی جدید در شهری جدید را تجربه کنید، با فرهنگی جدید آشنا شوید و حتی کیفیت زندگی خود را بالاتر ببرید. البته جسارت نمی‌کنم و نمی‌گویم که بازی‌های کامپیوتری شما را از زندگی عقب نگه می‌دارند. چون این بازی‌ها به نوبه‌ی خود فواید زیادی دارند که از آن‌ها می‌توان به یادگیری کار تیمی، به کارگیری هوش در شرایط بحرانی و … اشاره کرد. بزرگان بازی بیش از این‌ها می‌توانند راجع به فواید بازی‌های کامپیوتری برایتان صحبت کنند، ولی شما تا چند سال آینده درگیر کتاب و درس هستید و فعلا باید دور این موارد را خط بکشید.

• کتاب ، گلفت یا نازک، مسئله این است

چند بار به مجموعه‌ی هری پاتر اشاره کردم (فکر جدایی از آن‌ها دیوانه‌ام می‌کند)، اما قرار است وسایل مورد نیاز را ببریم. والا غیرتا هری‌پاتر همه جا پیدا می‌‌شود! اگر اهل کتاب‌های الکترونیکی هستید که خوب خوش‌به‌حالتان. ولی اگر یک کتاب‌خانه‌ی بزرگ دارید یا در گوشه و کنار اتاقتان کتاب پیدا می‌شود، با آن‌ها به  خوبی خداحافظی کنید و فقط کتاب‌های سبک یا مواردی که واقعا مورد نیازتان هست را با خودتان ببرید. یا مثلا مواردی که نسخه‌ی الکترونیکی و پی دی اف آن‌ها یافت نمی‌شود. در هر صورت، با اینکه مهاجرت تحصیلی است، باید دور کتاب‌های قطور و سنگین خود را خط بکشید.

• تنقلات و مواد غذایی، کنسرو قرمه سبزی

بسیار خوب، قرار شد کنسرو و تن ماهی و نودل که در سوپرمارکت‌های استرالیا هم پیدا می‌شود با خودتان نبرید. پاستیل‌ هم در بهترین نوعش همه جا یافت می‌شود. ولی اگر عاشق برگه، آجیل، گز یا برخی از خوراکی‌هایی هستید که فقط و فقط در ایران پیدا می‌شود، می‌توانید کمی از آن‌ها را با خودتان ببرید و حتی با همکلاسی‌های جدیدتان، آن‌ها را تقسیم کنید (اگر هم دوست ندارید تقسیم کنید که نوش جانتان، همه را تنهایی میل کنید).

•  وسایل مورد نیاز

قبل از سفر کمی زندگی دانشجویی در خوابگاه‌ها را در اینترنت سرچ کنید یا در سایت پینترست بچرخید. باورتان بشود یا نشود، ایده‌هایی پیدا می‌کنید که دیگر نیازی به حمل وسایل زیادی و غیر ضروری نخواهید داشت. چون شما تا جایی که ممکن است باید همه چیز را ساده، سبک و کم هزینه نگه دارید تا بعدا با هزینه‌ی گزاف گمرک رو‌به‌رو نشوید. قرار نیست در استرالیا، مهمان به خانه‌ی شما بیاید که نگران چیزی باشید (فقط فرض کنید در اتاق شخصی خودتان هستید و آن‌وقت، خود به خود بیخیال همه‌چیز می‌شوید. البته اگر مثل من یک مقدار زیادی شلخته باشیدJ). به همین ترتیب باید دور جواهرات، سرویس طلا یا هرآنچه که زیادی قیمتی است را خط بکشید و به عینک، کیف پول و وسایلی که ارزش مالی چندانی ندارند و احتمال سرقت آن‌ها کمتر است، اکتفا کنید.

• دارو به مقدار لازم

اگر برای موارد مختلف از داروها، مسکن‌ها یا هرآنچه که با بدن شما سازگار است استفاده می‌کنید، حتما با خود به استرالیا ببرید. چون حتی اگر شرایط بورسیه‌ی تحصیلی استرالیا شامل حالتان شود و موفق به اخذ آن شده باشید، باز هم تهیه‌ی دارو نسبت به کشور خودتان گران‌تر خواهد بود. شاید هم نتوانید ژلوفن یا آسیفن یا هر داروی مخصوص با دوز مورد نظر را در استرالیا پیدا کنید و از سردردها و میگرن‌های دانشجویی به هلاکت برسید (خدانکند).

فکر فروش طلا و جواهر در استرالیا را دور بریزید

هرآنچه دارید را در کشور خودتان آب کنید و اگر قرار است برای همیشه در استرالیا بمانید و بعد از تحصیل اقامت بگیرید، فقط با دلار بیایید! چون آنقدری که جواهراتی مثل طلا در ایران ارزش دارد، در کشورهای خارجی مثل استرالیا ارزشی ندارد. اما اگر قالیچه‌ی دست‌بافتی دارید که قیمتی است و مادرتان نیازی به آن ندارد، پس آن‌ را با خود بیاورید و با قیمت خوبی، به فروش برسانید. چون فرش و قالی‌های ایرانی همه جا ارزش زیادی دارند. البته اگر فکر می‌کنید به کمردرد، وزن و هزینه‌ی گمرک و حمل و نقلش نمیرزد، بیخیالش شوید.

چمدان چه سایزی بهتر است؟

بر اساس تصمیمی که دارید، پس باید چمدان کوچک یا بزرگی انتخاب کنید. اگر قرار است فقط درس بخوانید و سپس دوباره به کشورتان برگردید، پس بهتر است چمدان کوچکی با خود به همراه داشته باشید تا خود به خود وسایل زیادی نبرید. ولی اگر می‌خواهید بعد از تحصیل، اقامت استرالیا را بگیرید، پس چمدان بزرگی ببرید و هرآنچه را که لازم است، با خود همراه کنید.

سفر تحصیلی خوبی داشته باشید 🙂