تحقیقات راه‌ حل‌های احتمالی را برای بحران زباله‌های پنل‌های خورشیدی ارائه داده‌اند

زباله های پنل های خورشیدی

تحقیقات راه‌ حل‌های احتمالی را برای بحران زباله‌های پنل‌های خورشیدی ارائه داده‌اند

این مقاله براساس مکالمه‌ی پروفسور رودنی استوارت، دانشکده‌ی مهندسی گریفیث، هنگکی سلیم و همکار پژوهشی دکتر اوز ساهین نوشته شده است.

چون استرالیایی‌ها به دنبال کنترل هزینه‌های افزایش انرژی و مقابله با آثار مخرب تغییرات اقلیمی هستند،  استفاده از سقف‌های خورشیدی افزایش پیدا کرده است. به منظور مدیریت سقف‌های خورشیدی و مشکلات نبودن منبع انرژی در شب، ما هم‌چنین شاهد رشد سریع باتری‌های ذخیره‌ی انرژی هستیم. سوال این است که زمانیکه این پنل‌ها و باتری‌ها به پایان عمر خود برسند چه می شود؟ اگر به این مساله توجه نشود نسل آینده‌ی استرلیا با کوهی از زباله‌های این پنل‌ها و باتری‌ها مواجه می‌شوند.

تحقیقات اخیر ما که در مجله Cleaner Production منتشر شده، موانع مدیریت زباله‌های خورشیدی و نحوه‌ی بهبود آن را بررسی کرده است.

مشکل احتمال سمی بودن زباله‌ها

پنل‌های خورشیدی عموماً  20 سال عمر می‌کنند و باتری‌های سرب و لیتیمی که شایع‌ترین منابع ذخیره‌ی انرژی خورشیدی هستند، بین 5 تا 15 سال عمر می‌کنند. بسیاری از پنل‌های خورشیدی در حال حاضر از کار افتادند اما ضایعات باتری در سال 2025 به طور قابل توجهی افزایش می‌یابد. تا سال 2050 مقدار پیش بینی شده از پانل‌های خورشیدی از کار افتاده در استرالیا بیش از 1500 کیلو-تن است. پنل‌های خورشیدی و باتری‌ها حاوی مواد با ارزشی مانند فلزات، شیشه، روتنیم، ایندیوم، تلوریم، سرب و لیتیم هستند. بازیافت آ‌ن‌ها از مشکلات محیط زیستی و سلامت انسان‌ها جلوگیری گرده و منابع ارزشمندی را برای استفاده‌ی آیندگان به وجود می‌اورد.

نظارت بر محصولات

استرالیا یک قانون نظارت بر محصولات دارد که با هدف ایجاد  مسئولیت‌پذیری در افراد دخیل در تولید، فروش و استفاده از یک محصول، برای اطمینان از بی ضرر بودن محصول برای مردم و محیط زیست تا آخر عمر آن ایجاد شده است. در سال 2016، سیستم‌های خورشیدی فتوولتائیک (PV) برای طراحی در فهرست اولویت قرار گرفت. این قانون شامل ارزیابی مسیرهای داوطلبانه، هماهنگی‌ها و نظارت بر مدیریت زباله‌ها می‌شود.

ویکتوریا (به نمایندگی از دولت ایالت ویکتوریا و با حمایت از ایالت‌ها و سرزمین‌ها) یک تحقیق ملی را در سیستم مسئولیت مشترک به منظور بررسی فتوولتائیک خورشیدی بی پایان در استرالیا انجام داد. پروژه‌ی تحقیقاتی آن‌ها فرآیند‌های ارزیابی را پشتیبانی می‌کند. صنایع نقش حیاتی در موفقیت هر طرح ایفا می‌کند. همانطور که ما در ارزیابی و آزمایش طرح‌های احتمالی حرکت می‌کنیم، بخش PV استرالیا (و سایر سهامداران) نیز دارای اهمیت حیاتی هستند. محصول مورد نظر و روش نظارت بر آن به وزرای محیط زیست ارائه خواهد شد. طراحی و پیاده سازی طرح اولیه در سال 2020 آغاز‌ می‌شود.

حرکت به سوی یک اقتصاد در حال گردش

اخیراً وزرای محیط زیست با قوانین جلوگیری از اتلاف ملی موافقت کردند تا اصولی را برای گردش اقتصاد به کار گیرند. این روش نیاز به مواد خام دست نخورده را کاهش داده، طول عمر محصولات را بالا می‌برد، کیفیت مواد را در سطح بالایی حفظ می‌کند، استفاده‌ی مجدد را اولویت قرار می‌دهد و از انرژی‌های تجدید پذیر در طول فرآیند استفاده می‌کند.

درحال حاضر مراکز تجاری در استرلیا انگیزه‌ی کمی برای نوآوری و بهبود میزان بازیافت دارند. با کمک به اجرای مدل‌های کسب وکار چرخه‌ای مثل سیستم‌های اجاره، تعمیر و خدمات می‌توان هزینه‌های جمع‌آوری راکاهش داد و میزان بازیافت و طول عمر محصولات را افزایش داد.

الان به تولیدکنندگان یا واردکنندگانی نیاز است که پنل‌ها و باتری‌های خورشیدی را با در نظر گرفتن محیط زیست و صرفه‌ی اقتصادی طراحی کرده یا وارد کنند. با انجام این کار بازیافت مواد بیشتری را احیا کرده و میزان بازیابی منابع موجود افزایش می‌یابد.

مصرف کنندگان باید راهنمایی و دستورالعمل لازم برای نصب و نگه داری درست از پنل‌ها و باتری‌های خورشیدی را دریافت کنند.

قابلیت بازیافت بی‌رویه‌ی داخلی

در حال حاضر چین دیگر اجازه‌ی هدر دادن زباله‌ها و انجام ندادن بازیافت را ندارد. استرالیا هم به توسعه‌ی سریع صنعت بازیافت داخلی نیاز دارد. این کار هم‌چنین باعث ایجاد شغل در کشور و کمک به اقتصاد سبز خواهد شد. با توجه به اینکه تا کنون استرالیا بازیافت زباله‌هایی مانند پلاستیک و کاغذ را انجام داده بایستی ظرفیت بازیافت زباله‌های پیچیده‌تر مثل باتری و پنل‌های خورشیدی بررسی شود. در واقع هم اکنون استرالیا ظرفیت پایینی برای بازیافت هر دو زباله‌ی پنل و باتری دارد. و حتی اگر چین هم قبول کند که زباله های استرلیا را بازیافت کند صادر کردن زباله‌ها کار دشواریست چون صادرات مواد خطرناک نیاز به مجوز دارد.

مطالعات قبلی از صادر شدن نیمی از زباله‌های فلزی استرلیا صحبت کرده که حاکی از  نبودن انگیزه‌ی کافی برای بازیافت در این کشور می‌باشد.

حتی اگر قابلیت بازیافت در این کشور ارتقا پیدا کند با توجه به اینکه دفع زباله‌ها بسیار کم هزینه‌تر است احتمالاً بازیافت رونق نخواهد یافت.

این وعده داده شده است که استرلیای جنوبی و ACT دفع دسته‌ی خاصی از زباله‌ها (زباله‌های  الکترونیکی) را ممنوع خواهند کرد و این درحالیست که ویکتوریا قانون ممنوعیت دفع زباله ر از  جولای 2019 آغاز کرده است. این قانون می‌گوید هر وسیله‌ی الکترونیکی با عمر محدود که به جریان الکترومغناطیس نیاز دارد  باید بازیافت شود.

ایجاد یک اقتصاد در حال چرخش برای صرفه جویی در هدر رفتن باتری و پنل‌ها خورشیدی به تعهد قوی بین سیاست گذاران و صنعت نیازمند است. در حالت ایده‌ال بایستی تعمیر و استفاده مجدد نسبت به بازیافت در اولویت باشد.

اگر سیاست‌های معقول را با استراتژی‌های خلاق و آموزش پیشبرد نرخ بازیافت ترکیب شود، در نهایت می‌توان یک منبع پایدار و قابل اعتماد از انرژی‌های تجدید پذیر در استرالیا ایجاد کرد.

می توانید این مطلب را به اشتراک بگذارید

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پیمایش به بالا
Call Now Button